Kijk je 's avonds even naar de sterren
Die daar flonk'ren aan het firmament
Die veel groter zijn dan onze aarde
Waarvan niemand de geheimen kent
Kijk je 's avonds even naar de sterren
Die daar flonk'ren aan het firmament
Dan begin je eindelijk te beseffen
Dat je maar een nietig schepsel bent

's Mensen brein staat nimmer stil
Daar men steeds meer weten wil
En men perst zijn hoofd met wetenschappen vol
Maakt men van zichzelve een geleerde bol
En op 't eind brengt dat weer leed
Merk je dat je nog niets weet
Maak je leven niet zo zwaar in 't algemeen
Want alwetend wordt er toch niet een

Kijk je 's avonds even naar de sterren
Die daar flonk'ren aan het firmament
Die veel groter zijn dan onze aarde
Waarvan niemand de geheimen kent
Kijk je 's avonds even naar de sterren
Die daar flonk'ren aan het firmament
Dan begin je eindelijk te beseffen
Dat je maar een nietig schepsel bent

Kijk je 's avonds even naar de sterren
Die daar flonk'ren aan het firmament
Dan begin je eindelijk te beseffen
Dat je maar een nietig schepsel bent
Tekst en muziek: Henri Theunissen 


(c) Mieke Telkamp