De jacht op ons is open,een schot is vlug gevuurd
We blijven verder lopen, leven van uur tot uur
De grootstad zuigt de sappen uit ons vermoeid gestel
Als vissen blijven happen, tot we leeg zijn, uitgeteld.

Vechten in het duister
Vechten voor het licht
Vechten,als maar vechten
Het hoofd, omhoog gericht.

Protest is uit den boze, men boort het in de grond
Men toont je de werkelozen, en je houdt meteen je mond
'k Zoek troost bij mijn geliefde, heel even zijn we vrij
Zij fluistert: 'k heb je lief, maar de onrust groeit in mij . 

Vechten in het duister
Vechten voor het licht
Vechten,als maar vechten
Het hoofd, omhoog gericht.

Wie wil nog verder zoeken , nu 't uitzicht wazig is,
Men zal de tijd vervloeken, die elke stap uitwist
Waarom maar steeds bewegen, waarom geen enkele rust ?
Niemand heeft ooit iets gekregen , maar wie is zich daarvan bewust?

Vechten in het duister
Vechten voor het licht
Vechten,als maar vechten
Het hoofd, omhoog gericht.

©Roel Van Bambost