De dag glijdt ons door de vingers
’s avonds kruipt de duisternis in het bloed
kunnen dan pas in ons zelf geloven
wanneer de nacht ons koestert in zijn gloed
dit is een teken voor decadente dromers
het is tijd voor de kracht der overmoed
worden we straks weer dronken van teveel
dan komt de pijn die je wel had vermoed

Blijf bij mij, oh liefste blijf bij mij
Blijf, blijf bij mij
Blijf bij mij, oh lieveling blijf bij mij
Dan komt de pijn die je wel had vermoed

Ik weet we zullen samen overleven
Als ik verrukking in jouw ogen lees
Ons aan zoete dromen overgeven
Met zachte klauwen in het weke vlees
Op een droomflat met kamerbreed tapijt
Met thee en gemberkoek bij het ontbijt
Veegt de morgen de verwarring schoon
Toch was het anders en buitengewoon

Blijf bij mij, oh liefste blijf bij mij
Blijf, blijf bij mij
Blijf bij mij, oh lieveling blijf bij mij
Want het was anders en buitengewoon


Blijf bij mij, oh liefste blijf bij mij
Blijf, blijf bij mij
Blijf bij mij, oh lieveling blijf bij mij
Eens komt de pijn die je wel had vermoed

(c) Tekst & Muziek : Walter Ertvelt - Roel Van Bambost