Wanneer hij 's avonds slapen gaat
Kijkt hij al is het nog zo laat
Even of ze lekker ligt
In dat grote bed
Haar knuffelbeer half op de grond
Haar duimpje stevig in haar mond
Haar tutter vlak bij het gezicht
In dat grote bed

In weerloosheid al weerbaar
Slaat zij het donker stuk
Zijn hart heeft vaker vlam gevat
En velen heeft hij liefgehad
Maar nooit zo onomkeerbaar
Nooit zo onomkeerbaar
Nooit zo onvoorwaardelijk

Hij weet dat hij naar bed moet gaan
Maar vastgenageld blijft hij staan
Als hij opeens ontdekt
Hoe zij de jaren overbrugt
Misschien is het gezichtsbedrog
Maar ze lijkt sprekend op het joch
Dat zonder zelfrespect
Diep in hem is weggevlucht

In weerloosheid al weerbaar
Slaat zij de jaren stuk
En geeft zij hem een nieuwe kans
Misschien ontspringt zij wèl de dans
En ondefinieerbaar
Ondefinieerbaar
Stroomt hij over van geluk

Hij streelt een plekje bij haar oor
Als hij stil doet slaapt ze door
Maar ze wordt wakker als hij zegt
Prinsesje slaap maar zacht
Eerst vraagt ze stralend: pappa moe?
Dan gaan haar oogjes geeuwend toe
Hij legt het disneydekbed recht
Prinsesje slaap maar zacht

In weerloosheid al weerbaar
Slaat zij het donker stuk
Zijn hart heeft vaker vlam gevat
En velen heeft hij liefgehad
Maar nooit zo onomkeerbaar
Nooit zo onomkeerbaar
Nooit zo onvoorwaardelijk