heer de dijken zijn gebroken 
al ons hebben drijft voorbij 
hoor wij schreeuwen van de daken 
al ons houwen drijft voorbij 

onze handen zijn bevroren 
zie het water sluit ons in 
hoor wij schreeuwen van de daken 
al ons houwen drijft voorbij 

ik ben geboren in dit land 
dit land dat ooit vol eerbied zong 
ja ik kan schreeuwen wat ik wil 
tel de blaren op mijn tong 
god we verdwijnen in de mist 
ja we hebben het zo koud 
we verliezen van de zee 
in onze wonden stroomt het zout