ik weet nog goed ik had mijn jas aan 
ik sliep nog half 
het was de trilling in zijn stem 
de som van al mijn vragen 
dit was niet wat ik verwacht had 

ik zet mijn voet op het zwarte water 
laat mijn boot en vrienden achter 
mijn blik verankerd in de zijne 
doet de held in mij verdwijnen 
druppels vallen van m’n voorhoofd 
hier sta ik dan als verdoofd 
tussen de golven van beton 
tussen de golven van beton 

ik voelde hoe sterk de wind was 
de diepte onder mij 
hij was nog zo ver weg 
moet ik nog verder lopen 
oh ik zie geen hand voor ogen 

ik ben nog nooit zo bang geweest 
kijk die gek nou staan 
hij is nog nooit zo bang geweest 
laat hem niet vergaan 

ik zet mijn voet op het zwarte water 
laat mijn boot en vrienden achter 
mijn blik verankerd in de zijne 
doet de held in mij verdwijnen 
druppels vallen van m’n voorhoofd 
hier sta ik dan als verdoofd 
zijn hand trekt mij uit de diepte 
zijn hand trekt mij uit de diepte