Hoe dikwijls stond ik op het punt van breken
En brak ik zonder het zelf te weten
Beloftes die ik ongemerkt gemaakt had
Door heel vriendelijk onduidelijk te zijn

Hoe dikwijls stond ik op het punt van weggaan
Maar bleef ik om niemand voor het hoofd te stoten
En had ik mijzelf stilzwijgend opgesloten
Achter een plaatselijk angstvallig rookgordijn

Wijs me waar de toetsen zitten dan speel ik iets voor jou
Zonder erbij na te denken, omdat ik van je hou
Wijs me waar de toetsen zitten en schuif de hele boel opzij
Dan kan ik eindelijk zeggen wat ik voor je voel

Hoe dikwijls stond ik op het punt de waarheid
Of wat daarvoor doorgaat te vertellen
Maar hield ik me in omdat ik bang was
Voor de gevolgen van en wat men zeggen zou

Hoe dikwijls stond ik op het punt te leren
Te leren leven met een gebrek aan zelfvertrouwen
Waardoor ik met iedereen rekening bleef houden
Tot ik zelf niet goed meer wist wat ik nou wou

Wijs me waar de toetsen zitten dan speel ik iets voor jou
Zonder erbij na te denken, omdat ik van je hou
Wijs me waar de toetsen zitten en schuif de hele boel opzij
Dan kan ik eindelijk zeggen wat ik voor je voel

Wat ik voor je voel