G³upie moje "ja", durne moje "ja" 

wszczê³o dzisiaj bunt 

i nie chce z domu wychodziæ 

¿ali siê, mówi: "wszystko siêga dna! 

zastanów siê i w koñcu zrób coœ z tym 

no powiedz, jak z tym ¿yæ"? 



roztañczê w sobie œwiat na przekór ³zom 

potrafiê jeszcze iœæ pod pr¹d 

roztañczê w sobie œwiat, zatrzasnê drzwi 

mam w duszy wszystko, z czym lubiê ¿yæ 



g³upie moje "ja" mêczy mnie co dnia 

czasem w nocy te¿ 

wtedy zaczynam siê ³amaæ 

mówiê mu, ¿e emigracja nie dla nas 

a ono: "s³uchaj, zrób coœ z tym 

no powiedz, jak z tym ¿yæ"? 



roztañczê w sobie œwiat na przekór ³zom 

potrafiê jeszcze iœæ pod pr¹d 

roztañczê w sobie œwiat, zatrzasnê drzwi 

mam w duszy wszystko, z czym lubiê ¿yæ 



g³upie moje "ja" w buncie swoim trwa 

taki piêkny kraj 

a tu przesta³o wychodziæ 

mówi mi: "mnie to nic nie obchodzi"! 

myœlê sobie - coœ w tym jest 

myœlê - rygluj siê 



roztañczê w sobie œwiat na przekór ³zom 

potrafiê jeszcze iœæ pod pr¹d 

roztañczê w sobie œwiat, zatrzasnê drzwi 

mam w duszy wszystko, z czym lubiê ¿yæ 



roztañczmy w sobie œwiat na przekór ³zom

umiemy jeszcze iœæ pod pr¹d 

roztañczmy w sobie œwiat, wywa¿my drzwi 

ka¿dy ma w duszy to, z czym chce ¿yæ 



roztañczmy w sobie œwiat na przekór ³zom

umiemy jeszcze iœæ pod pr¹d 

roztañczmy w sobie œwiat, wywa¿my drzwi 

ka¿dy ma w duszy to, z czym chce ¿yæ