Je moet geen Vondelpark verwachten
Geen IJ, geen Amsterdamse grachten
Maar er zijn zoele zomernachten 
In Göttingen, in Göttingen
Je hoort er ook geen pierementen
Met deuntjes vol van sentimenten
Maar de liefde bloeit in de lente
In Göttingen, in Göttingen

Ze leren in hun jonge jaren
Veel over strijd en legerscharen
Fritz, Heinrich, Konrad, Karl und Karen
uit Göttingen.
Maar, en laat u niet verstoren
De sprookjes die wij het liefste horen
Zijn allemaal ook daar geboren
In Göttingen

Ons Vondelpark is heel begeerlijk
En onze grachten onontbeerlijk
Maar God, wat geuren rozen heerlijk
In Göttingen, in Göttingen
We hebben luchten vol van grijzen
En droeve verzen van Lodeizen
Voor echte weemoed moet je reizen
Naar Göttingen, naar Göttingen

Ze keken naar ons en ze zwegen
En glimlachten dan wat verlegen
Begrijpend lachten we ze tegen
De kind'ren blond van Göttingen
En al zou mijn gevoel u hind'ren
Ik kan mijn liefde niet vermind'ren
Want kinderen zijn altijd kind'ren
In Amsterdam, en Göttingen

Oh, laat de tijd nooit weer beginnen
Van bloed en haat en wil tot winnen
Want er zijn mensen die 'k wil beminnen
In Göttingen, in Göttingen
En schalt er ooit weer door de straten
Het bijtend zingen der soldaten
dan zal mijn hart wat tranen laten
Voor Göttingen, voor Göttingen