Een karretje op een zandweg reed
De maan scheen helder, de weg was breed
Het paardje liep met listen
'k Wed dat het zelf zijn weg wel vindt
De voerman lei te rusten
Ik wens je wel thuis m’n  vrind, m’n vrind
Ik wens je wel thuis m’n vrind

Een karretje reed langs berg en dal
De nacht is donker, de weg is smal
Het paard loopt als met vleugels
De sneeuwjacht zwiept z'n ogen blind
De voerman houdt de teugels
Ik wens je wel thuis m’n  vrind, m’n vrind
Ik wens je wel thuis m’n vrind

Een karretje keert behouden weer
Het ander’ heeft er geen voerman meer
Waar mag hij zijn gebleven
'k Wed dat je 'em op de zandweg vindt
Of moog'lijk wel daarneven
Die komt niet weer thuis die vrind, die vrind
Die komt niet weer thuis die vrind