Martine Bijl
Martine Bijl - De tol en de bal lyrics
Your rating:
“Wil je met me trouwen?”, vroeg de tol aan het balletje Maar het balletje zei: “Ben je niet goed snik? Zie je niet dat ik Ben gemaakt van het allerfijnste leer En dat zie je tegenwoordig haast niet meer.” “En ik ben uit mahoniehout gesneden”, zei de tol En ik dans een pirouette op het trottoir En jij kunt prachtig springen En meer van dat soort dingen Daarom passen wij uitstekend bij elkaar.” “Wil je met me trouwen?”, vroeg de tol aan het balletje Maar het balletje zei: “Ben je niet goed snik? Weet je niet dat ik Ben verloofd met de zwaluw van het dak En die vliegt en draagt een zwart fluwelen pak.” “En ik heb zeven kleuren in m’n jasje” Zei de tol, “En we houden toch van kleuren alle twee We kunnen heerlijk spelen en het zal je nooit vervelen” Maar het eigenwijze balletje zei: “Nee” Het balletje mocht op een woensdagmiddag mee op straat Maar bij ’t spelen was ’t plotseling verdwenen Ze zou nu wel gaan trouwen met de zwaluw van het dak En de tol begon hartstochtelijk te wenen Zo gingen na die dag de jaren ongemerkt voorbij En z’n jasje raakte langzaamaan versleten Daarom werd ‘ie op een goede dag van top tot teen verguld Maar hij kon z’n oude liefde niet vergeten En zo tolde hij de straten op en neer Tot ‘ie tot z’n grote schrik in een vuilnisbak belandde En daar vond ‘ie z’n verloren liefde weer Maar ’t was het oude balletje niet meer Haar jasje was verkleurd, gerafeld en gescheurd Ze lag daar als een toonbeeld van ellende En de tol deed net of hij haar niet herkende “Wil je met me trouwen?”, vroeg de bal aan het tolletje Maar het tolletje zei: “Ben je niet goed snik? Zie je niet dat ik Ben gekleed in het allerfijnste goud En ik ben geen man die zo maar even trouwt” En dat was dan het einde van de liefde van de tol En het balletje bleef moederziel alleen Want de tol werd weer gevonden Ongedeerd en ongeschonden En hij snort weer door de straten als voorheen