We zaten vannacht in een tochtig bordeel
Hoeren en oorlog zijn goed voor het moreel
Dus ik het bordeel in met mijn peloton
Om te zuipen, te naaien zolang het nog kon
De vijand liet helemaal niks van ons heel
 We zaten vannacht in een tochtig bordeel

Kevin die hoest, had last van z’n keel
Burt zat te hijgen, was helemaal blauw
Zag geen verschil tussen een man en een vrouw
En Bill die had koorts die zag kanariegeel
Rian zat te schudden, die heeft epilepsie
En ik zat te denken, want ik ben een genie
M’n hersens die kraakten, ik zag helemaal scheel
We zaten vannacht in een tochtig bordeel

We hadden geen geld, maar de slag was voorbij
We kregen medailles maar geen soldij
Het opperbevel is daarin principieel
We zaten platzak in een tochtig bordeel

Welke hoerentent ook dat maakt geen verschil
Als je betaalt dan mag je van bil
Dat gaat zo in Bombay, in Hamburg, Saigon
Maar ik heb ervaring met dit peloton
Er is altijd behoefte aan een ballad of song
Aan een lied, een aubade, kortom aan gekweel
We zaten vannacht in een tochtig bordeel

Ik stapte uit bed dat was wel een must
“Boys, laat die hoeren een even met rust
Nou wel genoog gekeesd en gekust
En hou op met zuipen, ’t is allemaal bocht 
We zitten hier trouwens flink op de tocht

’t Is jullie bekend: ’t leven is kut
We moeten betalen, maar we zijn allemaal blut
Vijf naaiende kerels dat wordt een bedrag
Maar we zingen wel weer die cantate van Bach
Let dus goed op, maar schraap eerst je keel
Dat is hard nodig in een tochtig bordeel”

Toen klommen ze van hun vrouw van plezier
En klonk de cantate “Ich freu’ mich in dir”
Hoe lieflijk klinkt ‘t in je oren
De heiland is geboren