Het vriest, het vriest, we zijn aan het schaatsen
We zijn aan het schaatsen en het vriest
Twee ver vooruit, ik ben de laatste 
 Ik ben de eerste die verliest
We schaatsten eerst nog met z’n drieën
Een vriend erbij die is sportief

Ik sta wankel op m’n knieën
Maar ging toch mee; ik heb haar lief  
De lucht is grijs, het riet is oker
Of lichtbruin ertussenin
De vrieskou maakt me kettingroker
Wat doet mijn vriend met mijn vriendin?

Het ijs is prachtig zwart als modder
Met hier en daar een parel wit
Uit verre streken en veel warmer
Nu schaats ik een verloren rit

Zij zijn uit het zicht verdwenen
Nu ben ik haar voor eeuwig kwijt
Ik heb half bevroren tenen
En ik haat sportiviteit
Ik sta stil en door de stilte
Zij is voor mijn vriend gezwicht

Het ijs weerspiegelt zonder kilte
Een loser met een rood gezicht
Hiervan zal ik nooit genezen
M’n hele leven in de prak
Het is het best om dood te wezen
Hoera, hoezee, daar is een wak