Ik ben zeer ongeduldig dat is een karaktertrek
Als ik  ergens op moet wachten, nou dan word ik stapel gek 
Het bestaan dat is een kwelling maar dat is mijn eigen schuld
Het ligt niet aan de wereld maar aan mijn ongeduld

Ik deed al als klein baby’tje mijn ouders veel verdriet
Want wachten kon ik in mijn vroege jeugd al niet
Ik riep vanuit de wieg of het slaaplied korter kon
Ook wilde ik graag weten wanneer mijn pubertijd begon

Op school vroeg ik de eerste dag: “Wanneer krijg ik mijn rapport?”
‘k Kon niet wachten op mijn beurt, dus ik holde naar het bord
Als je zo ongeduldig bent, is dat een lelijk ding
En ik wachtte steeds vol ongeduld wanneer dat overging

Maar sta ik op station en is de tijd weer niet op tijd
U  snapt dat ik de stationschef dan in z’n kuiten bijt
‘k Kan niet wachten bij de tandarts of op het postkantoor
Alle klokken in mijn huis wonen zeven weken voor 

En heb ik tulpenbollen in m’n tuin geplant
Ga ik ’s winters al naar buiten met een haven in m’n hand
En dan blaas ik verhit de hete lucht in  ‘t rond
‘k Forceer in januari de tulpen uit de grond

’t Kan mij niet vlug genoeg gaan wat betreft de tijd
Iedere seconde duurt voor mij een eeuwigheid
Iets kan nog zo mooi zijn zoals een liefdesnacht
Toen heb ik alsmaar op de zonsopgang gewacht

Alles duurt en duurt, alles duurt te lang
Een vrijpartij, vakantie, een  schitterend gezang
Zoals dit lied dat u zo geduldig bent
Als ik zelf in de zaal zat, was ik eruit gerend

Nu komt de laatste regel. O, wat ben ik blij
Eindelijk het slotakkoord. Goddank, het is voorbij