Ik moet zo huilen, ik ben zo alleen 
Ik zou willen ruilen met haast iedereen
Ik zou willen ruilen met Corry Vonk en Wim Kan
Dan was ik in één klap een vrouw en een man

    Zo droevig, zo droevig, ik heb geen roots
En geen pad om te gaan
Zo droevig, zo droevig
Op de pianotoets valt een traan
Zo droevig, zo droevig en zo alleen
Er spat een traan op de toetsen uiteen

Ik stak het liefst in een ander z’n vel
Ik zou willen ruilen met de zanger  Jacques Brel
Als het zou kunnen: ik ruilde met hem
Al is Jacques Brel niet zo goed meer bij stem 

Ik zou willen ruilen met iemand uit Sneek
Zo’n  droevig, zo’n  droevig, zo’n droevig geval
Een steen in een bergbeek
Diep in het dal
Een steen in een bergbeek
Onkruid dat groeit onder een viaduct
Zo eenzaam, zo eenzaam en zo mislukt

Ik zou willen ruilen met Joop van den Ende
En John de Mol
M’n hoofd was dan leeg
M’n portefeuille was vol

Lalalalalalaa
Lalalalalalaajam
Lolililolololilom  

Ik zou willen ruilen met Guido van Noord 
Al heeft er geen mens…