de troebadoer kwam net aan een groot kasteel
en boven op een kanteel
zat een prinses zij leerde
haar godsdiensles

hij zong wat liedjes van zoenen
van zoenen van bloemen van zon
hij zong zijn liedjes van zoenen
van zoenen van bloemen van zon

de prinses knipte eens met haar ogen
voor hem als een beloning
hij ging toen naar de koning
en vroeg mag ik er in

de vraag had niet veel zin,
want koningen waren toch gastvrij
de brave vorst zei
zet u maar aan m'n zij

en ze aten hert en everzwijn
en dronken toen een paar vaten wijn
de troebadoer vertelde van liefde en leed
bij het liedje dat hij deed

die nacht zei de pinses tot haar gemaal
een koene ridder-generaal
jij maakt het kort
want een harnas biedt niet veel confort

en bij het ochtendgloren
zong de troebadoer van trouw
en zweeg toen de prinses ‘t hem gebood
en toen heeft hij de slag verloren

want toen had hij zijn liedjes en alles gegeven
werd hij van het kasteel verdreven
al biedt een harnas niet veel confort
een ridder brengt toch meer op je bord

een troebadoer heeft enkele liedjes
van bloemen van zoenen van zon
een toebadoer heeft enkele liedjes
van bloemen van zoenen van zon