‘k Hoor d’r veel verbitterd zeggen:
’t Socialisme: prachtig, graag
Maar hier splitst men voor citroenen
Meest knollen in je maag
‘k Zie d’r veel hun vuisten ballen
In de zakken van hun jas
’t Koude peukje op hun lippen
En op hun hart ligt as 

   Wacht je maar op betere tijden
Wacht je met je moed, tot straks
 Als de gek die dag en nacht
Langs de oever der rivier wacht
Tot het water weggestroomd is
Dat toch eeuwig doorstroomt

Velen stampvoeten in wanhoop
Veel zie ik de pest in krijgen 
‘k Zie d’r heel wat weggekropen
In wollen cape van ’t zwijgen
Menigeen zal de rivier
Het liefst niet meer zien stromen, nooit
Maar je moet dat los zien barsten
Straks als ’t ijs weer dooit

   Wacht je maar op betere tijden
Wacht je met je moed, tot straks
 Als de gek die dag en nacht
Langs de oever der rivier wacht
Tot het water weggestroomd is
Dat toch eeuwig doorstroomt

Vele zullen wel eens zorgen
Het socialisme wordt vervuld
En vandaag nog, niet pas morgen
De vrijheid heeft geduld
En het beste middel tegen 
Socialisme, echt, ik zweer het
Is dat jullie het socialisme
Ontwerpt en construeert

   Wacht je maar op betere tijden
Wacht je met je moed, tot straks
 Als de gek die dag en nacht
Langs de oever der rivier wacht
Tot het water weggestroomd is
Dat toch eeuwig doorstroomt
Dat toch eeuwig doorstroomt