Ik heb al nachten lang met jou gepraat 
Wij zaten op dood spoor, het leek te laat 
Ons leven werd een sleur, wij zochten vrijheid  
Zonder gesloten deur voor ons geluk 

Ik laat je vogelvrij al is dat niets voor mij 
Het voelt als eenzaamheid, een stil verdriet
Ik moet jou laten gaan, jij mag jou weg inslaan 
Maar raak ik jou dan kwijt, dat wil ik niet 
Ik laat je vogelvrij, toe ga niet weg bij mij 
Maar als wij nu niets doen, is het voorbij 

Nu jij de reden kent van mijn humeur 
Geef jij weer als een vriend, mijn leven kleur 
Ik had geen keuze meer en moest wat geven 
Ik wou geen woorden meer, alleen jouw hart 

Ik laat je vogelvrij al is dat niets voor mij 
Het voelt als eenzaamheid, een stil verdriet
Ik moet jou laten gaan, jij mag jou weg inslaan 
Maar raak ik jou dan kwijt, dat wil ik niet 
Ik laat je vogelvrij, toe ga niet weg bij mij 
Maar als wij nu niets doen, is het voorbij