Toen ik klein was, vol met dromen
Over alles wat zou komen
Wist ik echt niet dat het zijn zou als nu

Vroeger was de wereld klein
Vroeger was de stad ons plein
Verder had je ook nog Vlaardingen
Vlak bij Maassluis
Grootmoeders huis
Daar werd het Pasen elk jaar weer
Nu niet meer, nu niet meer

Vroeger sprak ik steeds maar weer
Zachtjes met mijn teddybeer
Ik weet zeker dat hij antwoord gaf
Hij keek daarbij
Echt ook naar mij
Maar wat of ik nu nog probeer
't Gaat niet meer, nu niet meer

Vroeger heb ik vaak gedacht
Als ik maar geduldig wacht
Tot ik op een dag volwassen ben
Dan kan ik stil
Doen wat ik wil
Daar kwam volwassen zijn op neer
Nu niet meer, nu niet meer

Vroeger dacht ik: Met een zoen
Kun je niet veel anders doen
Dan gewoon een beetje aardig zijn
Trouwen en zo
Kinderen - o
Dat kwam vanzelf wel een keer
Nu niet meer, nu niet meer