Bed !  Bed !  Hoe kan ik nu naar bed ?
Als dansmuziek nog warrelt door m'n hoofd ?
Slaap !  Slaap !  'k Heb helemaal geen slaap !
Nee, al werd me weet ik wat beloofd !

Kom terug en dans met mij !
Kom terug en dans met mij !
Al was 't tot morgen vroeg.
Ik kijk jou aan en zwijg
't Is of ik vleugels krijg.
Voor mij is 't nooit genoeg !
Hoe of het was
dat heb ik nooit geweten -
nu is 't al
weer lang voorbij.
M'n liefste wens is nou,
na deze dans met jou :
kom terug en dans, dans, dans met mij !

-Het is half vier, kind.

-En Mrs. Pearce vindt,
dat je naar bed moet.

-Kom terug en dans met mij !
Kom terug en dans met mij !
Al was 't tot morgen vroeg.
Ik kijk jou aan en zwijg.
't Is of ik vleugels krijg.
Voor mij is 't nooit genoeg !

-Wat ben je moe !
Wat is het laat !
Je bent niet meer
tot iets in staat.
Nu geen gespring meer !
't Is meer dan tijd,
dat je naar bed toe gaat.
Doe nu maar wat
je wordt gezegd.
Want Mrs. Pearce,
die meent het echt.
Je weet toch wel, kind,
voor je gestel, kind
is het zo slecht.

-Hoe of het was
dat heb ik nooit geweten.
Nu is 't al
weer lang voorbij.
Mijn liefste wens is nou,
na deze dans met jou :
Kom terug en dans, dans, dans met mij !

-Leg nu dat boek
maar aan de kant,
en zoek de rust
van dromenland !

-Het was enorm, kind.
Maar na de storm, kind,
komt nu een tijd van rust !

-Kom terug en dans met mij !
Kom terug en dans met mij !
Al was 't tot morgen vroeg;
ik kijk jou aan en zwijg.
't Is of ik vleugels krijg.
Voor mij is 't nooit genoeg.
Hoe of het was,
dat heb ik nooit geweten.
Nu is 't al
weer lang voorbij.

Mijn liefste wens is nou,
na deze dans met jou :
kom terug en dans, dans, dans
met mij !