Door kapotgeschote straten 
zonder vader 
zonder land 
loop je hulpeloos verlaten 
aan je moeders warme hand 
als een schaap 
tussen de wolven de bestemming onbekend 
en niemand ziet 
hoe klein je bent 
niemand ziet hoe klein je bent.

morgen zal het vrede zijn 
zal de zon je strelen 
zal de wereld weer een speeltuin zijn 
en kun je rustig spelen.

na de winter komt de lente 
word de grijze lucht weer blauw 
maar al ben je uit de oorlog 
gaat de oorlog ooit 
uit jou mooie ogen zijn vergiftigt 
zijn aan het geweld gewend 
en niemand ziet hoe klein je bent 
niemand ziet hoe klein je bent