Ik woon op de hoek van een straatje,
in een reuze gezellige buurt.
Het uitzicht dat is net een plaatje,
ik ben blij dat ik daar heb gehuurd.
Al lopen de muizen op tafel,
daar trek ik me weinig van aan.
'k Zou voor geen paleis willen ruilen,
m'n hok in die ouwe Jordaan.

Waarom klagen ze toch, over woningtekort,
dat gezeur maakt een mens maar van streek.
Kom bij mij in de buurt, 'k heb een kamer gehuurd,
een juweel voor daalder per week.
'k Heb een gootsteen, een tafel, een stoel en een stoof,
en een kattebak op het portaal.
En al trek ik ook krom in mijn natte alkoof,
toch zit ik er beslist ideaal.

Ik woon op de hoek van een straatje,
in een reuze gezellige buurt.
Het uitzicht dat is net een plaatje,
ik ben blij dat ik daar heb gehuurd.
Al lopen de muizen op tafel,
daar trek ik me weinig van aan.
'k Zou voor geen paleis willen ruilen,
m'n hok in die ouwe Jordaan.

Wat de toekomst nog biedt, och dat weet een mens niet,
maar ik denk dikwijls stel je is voor.
Dat 't noodlot me stuurt, naar een andere buurt,
en ik die hart'lijke buren verloor.
'k Zou niet wennen, oh nee, want mijn hart trok erheen,
denk ik daaraan, krijg ik het te kwaad.
Word ik sentemeteel, want ik hou toch zo veel,
van dat knusse gedoe in m'n straat.

Ik woon op de hoek van een straatje,
in een reuze gezellige buurt.
Het uitzicht dat is net een plaatje,
ik ben blij dat ik daar heb gehuurd.
Al lopen de muizen op tafel,
daar trek ik me weinig van aan.
'k Zou voor geen paleis willen ruilen,
m'n hok in die ouwe Jordaan.