'k Heb af en toe gekeken naar de sterren boven mij
bijna aangeraakt, nooit kan ik erbij
't Is af en toe gebleken dat de grenzen die bestaan
te verleggen zijn en dat heb ik ooit gedaan

Voor de regenboog klom ik hoger dan hoog
maar telkens opnieuw viel ik dieper dan diep
dieper dan diep

Voor wie niet één keer in zijn leven
zwarte regen heeft gezien
omdat iemand hem in tranen achterliet
Voor wie niet één keer in zijn leven
van die eenzaamheid geniet, kent de liefde niet
hij heeft ze nooit verdiend

'k Heb af en toe gestreden voor hetgeen me was beloofd
en hoe harder ik sloeg
hoe meer mij werd beroofd

Voor de horizon ging ik verder dan ik kon
in het doolhof van haar hart
kwam ik telkens bij de start
terug waar ik begon

Voor wie niet één keer in zijn leven
zwarte regen heeft gezien
omdat iemand hem in tranen achterliet
Voor wie niet één keer in zijn leven
van die eenzaamheid geniet, kent de liefde niet
hij heeft ze nooit verdiend

Ik heb tijden gekend van glorie en geld
maar van het tegendeel
minstens evenveel
kreeg ik ook m'n deel
kreeg ik ook wel m'n deel

Voor wie niet één keer in zijn leven
zwarte regen heeft gezien
omdat iemand hem in tranen achterliet
Voor wie niet één keer in zijn leven
van die eenzaamheid geniet, kent de liefde niet
hij heeft ze nooit verdiend
geen liefdesverdriet
nooit meer, nooit meer
en toch ga ik door