Als het huis van liefde instort
En het zwart en grijs weer wit wordt
En het leed voorgoed is opgekuist
Als het leven niet zo meezit
En het niet meer in je handen ligt
En de kinderen zijn voorgoed verhuisd

Een vaderhart is stukken
Een moederhart van steen

Maar er komt een dag
Dat je niet meer had verwacht
Dat het leven naar je lacht
In jouw schaduwland

Er komt een dag
Dat je toch weer dromen mag
Er weer wat zon schijnt in je hart
En in jouw schaduwland

Als jij het stof weer van de spiegel veegt
En je houdt weer van je eigenbeeld
En die spiegel weer je ego streelt
Als je tranen wat verwaterd zijn
En je om kan met de pijn
En je voelt je weer wat minder klein

Een vaderhart is stukken
Een moederhart van steen

Er komt een dag
Dat je niet meer had verwacht
Dat het leven naar je lacht
hier in jouw schaduwland

Er komt een dag
Dat je toch weer dromen mag
Er weer wat zon schijnt in je hart
En in jouw schaduwland

Er komt een dag
Dat je toch weer dromen mag
Er weer wat zon schijnt in je hart
En in jouw schaduwland

Er komt een dag
Dat je niet meer had verwacht
Dat het leven naar je lacht
hier in jouw schaduwland

Er komt een dag
Dat je toch weer dromen mag
Er weer wat zon schijnt in je hart
En in jouw schaduwland