Het is pas maandagochtend
En ik sterf nog steeds van de dorst
Ik blijf ongeduldig denken,
't komt wel een beetje plots
om te slapen in jouw veren,
om te woelen in jouw nest
Te ontwaken en te weten dat je vleugel op me rust

Mooier dan mooi, beter dan ooit
Niet minder dan veel te veel
Groter dan hoog, mooier dan ooit
Niet minder dan veel

Maandagochtend en de dauw staat op je haar
Zelfs met tranen in je ogen,
voelt het toch een beetje raar
om te kijken in de toekomst,
om te lopen naast elkaar,
om te weten dat er iemand voor me klaar staat
hier en daar

Mooier dan mooi, beter dan ooit
Niet minder dan veel te veel
Groter dan hoog, mooier dan ooit
Niet minder dan veel

Ik ben verloren in je ogen en je mond
Ik ben verloren in wat mij nu overkomt
Mooier dan mooi, beter dan ooit,
niet minder dan veel te veel
Groter dan hoog, mooier dan ooit, niet minder dan ...
Niet minder dan...niet minder dan...