Er zijn cafés, er zijn cafés
Ja, ja, ze zijn er
Ja, ja, ja, ja, er zijn cafés
Zekers te weten
Er zijn cafés, ja, ja, ja, ja, ja

Er zijn gewone cafés
Er zijn ouwe lullen-, juppen-, en homocafés
Ja, ja, ja, ja
Grand cafés, kleine cafés
Er zijn schaak-, haven- en vrouwencafés, ja, ja
Er zijn eetcafés, buurtcafés, muziekcafés, ja, ja, ja, ja
Er zijn praatcafés, theater- en nachtcafés
Er zijn bars, restauraties, clubs, ja, ja
Discotheken, danstenten, clubs
Er zijn gelegenheden genoeg
Maar ik
Ik hou het meest van de kroeg


Van de kroeg waar wordt geleefd 
Al eeuwen en eeuwen van vader op zoon
Stil en gevaarlijk als een walvis op Egmond
Zoals d’Oude Jonas dat is de kroeg waar ik woon

Met een deur die altijd wagenwijd opent
Met een stoep die waait naar eeuwenoud bier
Door de bek van de walvis naar ’t rijk van de armen
En René, jongen, hoe is ‘t, en ik weet: ik ben hier
Hier, hier, hier, hier

Hier op mijn kruk die drijf als een onbewoond eiland
En als ik ga zitten drijf ik snel verder weg
Ik en mijn vrienden die ik nooit heb gesproken
Nee, ik die wil drinken en die liever niets zegt
Drink, drink, drink, drink

Drink op Henk en de gokkast
En op Wim en de oorlog
Drink op Sjaak
Drink op Daan
Drink op Gerard en rooie Rie
Drink op Karel met alleen maar zijn schamel pensioentje
Drink op Frank die er zijn kind niet mag zien
Drink op, drink op, drink op, drink op, drink op

Drink op
Nou, kom op, drink op
Hé, drink op
 Drink op, drink op, drink op, drink op 
 Drink op mij
Drink nou ook es op mij
Op mijn oude Jonas, mijn adem de stilte in
Drink op mij, drink op mij, drink op mij
Drink op mijn kruk   
Drijvende zoete dood in mij
Drink op mij, drink op mij, drink op mij
Drink op mijn zwalkende benen
Die stapje voor stapje steeds dichterbij
Drink op mij, drink op mij

Ik zal het bijna niet voelen
En dan is het voorbij