Ik hang aan mijn kruk, ik kleef aan de toog
Dag in en dag uit tot de ochtend gaat gloren
Mij is in Het Kalfje een lang leven beschoren
Ik drink op mijn jeugd en de tijd die vervloog

Dit is de plek waar mijn leegte verglijdt
Hier leef ik mijn leven tot eenzame hoogte
Elke lach die ik lachte, iedere traan die ik droogde
Elk glas dat ik hief op mijn sterfelijkheid

Mijn vrienden en ik met jenever en wijn
Verspilden wij ieder op zich onze kansen
Als Mark straks omvalt en Lucy gaat dansen
Zal het tijd voor de een-na-laatste zijn


Hier tikt de tijd het verhaal van weleer
We spannen het paard steeds meer achter de wagen
alle mannen zie zich nog als cowboys gedragen
En René doe mij de aller-een-na-laatste en mij hoor je niet meer