De zon is net omhoog gestegen
het gras blijft nat in dauw geweven
groen en grijs de neveltreden
blauw zijn alle bomen
Kijk een paddestoel je kan hem eten
zou die koe dat dan niet weten
zou jij dit ooit kunnen missen vrouw

Laat je natte benen lopen je ogen open
je heupen snel ik hoor je hart
laat je armen de mist verwarmen
de mist verdrijven uit het gras
Het paard op de heuvels heeft geen teugels
het jaagt je verder dan de pijn
kom mijn liefst laat mij niet kiezen
voordat de snelste hengst verschijnt

We hebben dit verhaal gelogen
we zagen nooit de nevelbogen
het gras was ver het paard verdwenen
ver zijn alle bomen
Maar ik hou van jou je kunt het voelen
mijn woorden zoeken soms visioenen
het gras de mist het paard de bloemen jij



Tekst en muziek: Luc Saffloer