Ik zie de laatste kinderen
spelen in de avondzon
hun vaders hebben hard gewerkt
ze weten niet waarom
hun moeders praten over geld
en hoe je het verspilt
het leven wolrdt steeds duurder
wie heeft dat zo gewild

Ik vergeet de tijd ik vergeet wie ik ben
want wat nu nog niet goed is
is het morgen misschien wel

Ik luister naar de buurvrouw
ze vertelt weer van haar kind
het ligt al zeven jaar in bed
geen dokter die wat vindt
en de oudjes luisteren mee
en kijken droevig naar omhoog
het kind moet naar Amerika
wie haalt dat in zijn hoofd

De nieuwslezer spreekt opnieuw
van vrede op papier
de munten blijven zweven
en er zit zand in ons bier
ik zie een president
die voor zijn eigen mensen vecht
zijn volk wordt neergeschoten
wie het geld heeft, heeft dat recht

De kruidenier zit weer alleen
zijn vrouw woont in de stad
voor hem is Chili maar een naam
hij heeft zijn deel gehad
de straat is nu verlaten
en de nacht is niet zo ver
ik zie een landend vliegtuig
ik zag liever nog een ster

Jij staat opeens weer naast me
en ik lach omdat je rilt
de kinderen zijn al slapen
en de wind is hoog en stil
je noemt de naam van een vriendin
die ik nog heb ontmoet
ik zou ze moeten kennen
maar ik ken jou zelfs niet zo goed

De eerste nevels dalen
in de donkerblauwe tuin
ik zie de bomen groeien
in de koepel van hun kruin
jij lokt me slim naar binnen
ik doe alles wat je wil
ons bed is groot en zacht
en heel de wereld houdt zich stil



H. Billiet en Luc Saffloer