In brandende ketenen

met gouden pijlen bestookt

doorheen de muggedansen

Dit ijzig hart smelt niet



Onder mijn schild van bladeren

knarsetandend

trek ik je vleugels uit

kwijlbekkend

knijp ik de vrolijkheid

uit je zielige lichaam



Het Zomermoordlied klinkt

aan de oever van het meer

waarin ik je v©©l te lang onderdompel

En als ik 's avonds aan je bekken kluivend

je naam vergeet

knaagt het van vinnen



Zomer...

Zomerstrijd