Maar ik hou van je
Dat weet je toch
Ik heb toch iets met jou te maken
Waar komt je onrust dan vandaan
Zoveel onrust in je lijf
Neem van me aan dat alleen jij me echt kan raken
Meer kan ik nu niet garanderen
Niets over hoe het zijn zal
Na verloop van tijd
Ik schreeuw je naam niet van de daken
Maar ik zou zelfs dat proberen
Als ik zo een eind kon maken
Aan je angst en je onzekerheid

Ik weet niet hoe het zijn zal
Na verloop van tijd
Maar nu is nu en waar is waar
Dus als ik zeg: ik wil graag bij je zijn
Ik wil je nooit meer kwijt
En ik kijk je daarbij aan
Wat wil je verder nog
Ik hou van je
Dat weet je toch

Ik heb dezelfde angst
Ik ken je toch
Ik heb toch iets met jou te maken
Dezelfde onrust in m’n kop wanneer ik
Praat of eet of schrijf

Dat houdt nooit op, normale gang van zaken
Ik ben al duizend keer gestorven
Steeds als jij alleen je
Jas hebt aangedaan
Die dingen komen niet ter sprake
Maar ze hebben veel bedorven
Tussen gezamenlijk ontwaken
En het samen weer naar bed toe gaan

Steeds als jij alleen je
Jas had aangedaan
Brak bij mij het zweet aan
Alle kanten uit, terwijl ik weet dat je
Niet zomaar weg zou gaan
Je zit me zo dicht op m’n huid
Wat wil ik verder nog
Ik hou van je
Ik ken je toch