Bruin is mijn vel, maar blank is mijn ziel
Hoe sidder ik onder de klappen
Die ons de blanke zoo rijkelijk geeft
De heeren die hoonen en trappen
Die onder 't mom van beschaving, cultuur
'n Volk van millioenen verdrukken
Bruis is ons vel en dat geeft hun het recht
Ons 't loon van ons werk te ontrukken

Dat is die bruine kleur
Die ons levensgeluk verjaagt
Die de rassenhaat kweekt
Tot die eenmaal zich wreekt
Die de menschen tot dieren verlaagt

Bruin is mijn vel, maar blank is mijn ziel
Veel blanker dan Hollandsche heeren
Die zonder schaamte in 't zonnige land
De inlandsche vrouwen onteeren
En wij, de zonen van 't schandesysteem
Worden bespot en vergeten
Of als een hond door het gouvernement
Ruw in den kampong gesmeten

Dat is die bruine kleur
Die ons levensgeluk verjaagt
Die de rassenhaat kweekt
Tot die eenmaal zich wreekt
Die de menschen tot dieren verlaagt

Bruin is mijn vel, maar blank is mijn ziel
Bruinen en blanken zijn menschen
Die hebben harten en zielen als gij
Menschen die aad'men en wenschen
Christenen, reikt ons den broederhand toe
Anders zult gij het beleven
Het bruine jong eens de misdaden wreekt
Aan hun moeders bedreven

Dat is die bruine kleur
Die ons levensgeluk verjaagt
Die de rassenhaat kweekt
Tot die eenmaal zich wreekt
Die de menschen tot dieren verlaagt