Ze groet de lente door het open raam
Ziet hoe de bomen daar witgesluierd staan
Ze voelt de nacht op haar huid
Zo koel, zo zacht, zo zoet
Wat niet is dat kan komen
Alles komt goed

Ze groet de zomer, haar korenblonde haar
Wordt alsmaar langer, haar vlechten worden zwaar
Ze draagt haar hoofd hoog geheven
Haar mond is sterk en stil
Wat niet is dat kan komen
Als de hemel het wil

Ze groet de herfst en haar korenblonde haar
Zie je verkleuren, ze bindt het bij elkaar
Zij trotseert alle stormen
Van twijfel met haar moed
Wat niet is dat kan komen
Alles komt goed

Ze groet de winter, het vuur brandt dag en nacht
Het zal niet doven, want zij houdt goed de wacht
En haar handen omspannen
Rimpelig en stil
Al haar hoop, haar verlangen
Haar rustige wil
Maar je ziet in haar ogen
Met vroeger geen verschil
Want wat niet is dat kan komen
Als de hemel het wil...