Het pad van de liefde gaat niet steeds over rozen
Hoe mooi ze ook bloeien, er zijn altijd doornen
Je maakt jezelf kwetsbaar door dichter te komen
En net dan doorprikken ze die mooie droom

En toch als die ene je plotseling doet zweven
De liefde je raakt in het diepst van je wezen
Dan moet je jezelf durven over te geven
Ja, aan dat heerlijke gevoel…


Hou van mij…Zorg dat ik blindelings vertrouw
Maak me blij…En ongedwongen van je hou
Zie me graag…Als ik mijn leven op jou bouw
Zeg vandaag…Dat je mij nooit verlaten zou
Hou van mij…Zorg dat ik zonder meer vertrouw
Maak me blij…En onbevangen van je hou
Zeg me dan…Als ik ga rekenen op jou
Nu vandaag…Dat je mij nooit loslaten zou


Het pad van de liefde, is op wolken lopen
Er zijn nog die stenen waar je je kan aan stoten
Soms kan je ze zien, dan weer zijn ze verborgen
Je kan ervoor zorgen dat het jou nooit raakt

Maar wanneer de ware je zodanig doet zweven
Laat dan heel je hart toch de overhand nemen
Er zijn geen garanties, da's nu eenmaal het leven
Vertrouw gewoon op je gevoel… 


Soms lijkt het me beter om wat te bedaren
Omdat ik bewust ben van al die gevaren
Maar als ik bij jou ben dan neem jij als het ware
Al die onzekerheden zomaar weg
Ik kan mijn toekomst toch niet laten bepalen
Door zoveel twijfels, m’n angst om te falen
Ik moet het wagen want dit is zo zalig… zalig… 

Nederlandse tekst: C. Vrancken / P. Renier