Voor het morgenlicht hou ik mijn ogen dicht
En toch voel ik dat je naar mij kijkt
Het is een godsgeschenk dat je bij me bent
Wat ik kreeg
Wil ik niet kwijt
En misschien blijf jij niet bij mij 
Niet voor altijd
Maar ik zal pas van je weggaan als je niet meer kijkt
Ik ben de blinde niet
Die al niet ziet en die niet weet
Wat hij aan schoonheid mist
En die ik beklaag als hij mij vraagt dat ik hem vertel
Hoe mooi ze is
Jouw ogen liefste
Wat zou ik zonder zijn
Ik zal pas van je weggaan als je niet meer kijkt
Voor het laatste licht hou ik mijn ogen dicht
En nu voorgoed raak ik jou kwijt
Zonder jouw ga ik in dat laatste licht
Waar jij niet bij me blijft
Maak het niet moeilijk dan
Als je dan nog naar me kijkt
Want ik kan pas van je weggaan als je niet meer kijkt