Als dit op een gedicht lijkt, dan komt dat door jou ogen
Die blauwer worden als je praat, over zeemeeuwen en aardbeienjam
Als dat op jou gezicht lijkt, dan ligt dat aan een ochtend
Tegen de wind in, door de polder naar jou huis 

Samen bramen plukken, samen schuilen onder één jas
Samenlopen van omstandigheden
Te hooi en te gras, dat is wat het was

We aten als het uitkwam, we lagen waar we wilden
En jij vergat haast wie ik was, en als ik nu nog theezet
Dan ligt dat aan het toeval, dat ik je hoorde huilen
Toen je dacht dat ik al weg was

Samen bramen plukken, samen schuilen onder één jas
Samenlopen van omstandigheden
Te hooi en te gras, dat is wat het was