Die wilde wilde spelletjes,
die relletjes op straat,
die vind ik nu wel welletjes,
dat stelletje is kwaad.
Dus doe ik of mijn neus bloedt, ja,
en zing ik vroom halleluja,
in exelcis deo, gloria,
zoals een braaf prelaat.

Gelukkig dat mijn werk er is,
mijn kerk er is van steen.
Ik hoop maar dat die sterker is
dan een kerker is alleen.
Geen mens die 't er gewis op waagt
en op een vrome bisschop jaagt
die ijverig de mis opdraagt.
Dat houdt me op de been.

Dag lieve lieve nonnetjes,
de zonnetjes in huis,
figuurtjes rond als tonnetjes
in ponnetjes zo kuis.
Hier wordt met vroom en snel gebed
de duivel uit 't bestel gezet,
de wereld van de hel gered.
En ik zit veilig thuis.

Als ik die blote voetjes hoor
zo zoetjes in de gang,
dan bid ik al die snoetjes voor
veel rozehoedjes lang.

Wij staan niet in de maatschappij,
wij gaan voor 's werelds waan opzij.
Het zondig vlees belagen wij
wij met maagdelijk gezang.