ik ging gisteren naar mijn zolder waar ik ouwe rommel heb 
om te kijken of ik daar iets op kon ruimen 
daar lagen nog wat schriften van mijn middelbare school 
en de teksten waren ook nog wel te pruimen 
de tijd van onbezorgdheid zoals je wel eens hoort 
maar waarin je eigenlijk veel banger was 

ik was van plan geweest die zooi nou eens voor altijd en voor goed 
bij het vuil te zetten of te verbranden 
maar toen ik het weer las werd ik teruggevoerd naar de tijd 
waarin ik de wereld nog kon veranderen 

Mao is de redder van het Chinese volk 
en ik vind Leon wel geschikt voor Nederland 
dat stond achter op mijn eerste geschiedenisboek 
ach, ik weet niet hoe ik erbij kwam in dat verband 

wij hadden destijds op het schoolplein een eigen rood beraad 
waaruit uiteindelijk de grote leider moest worden gekozen 
Fred had rode haren dus stond altijd wel paraat 
maar zijn verleden moest wel heel goed nageplozen 

op het schrift van Nederlands staat een hartje in de hoek 
met als onderschrift "veel liefs van Angelique" 
als ik toen wist wat ik nu weet had ik haar nooit laten gaan 
maar destijds was je alleen een beetje ziek 

waar zou ze zijn, wat zou ze doen 
heeft ze mijn brieven nog misschien 
of mijn allereerste liefdesliedje op papier 
waarschijnlijk heeft ze net als ik gedacht "ik ruim het nog eens op" 
dus ligt het nog steeds achter de kast of in een kier 

ik bouw voor jou een luchtkasteel, met paarden en een muur 
een paradijs voor ons alleen, en daar omheen een muur 

ik ging gisteren naar mijn zolder waar ik ouwe rommel heb 
om te kijken of ik daar iets op kon ruimen 
daar lagen nog wat schriften van mijn middelbare school 
en die liggen daar nog steeds ...


(c) Tekst & muziek: Leon Lutterman