In het dorp waar hij vandaan kwam, 
noemde men hem niet goed wijs 
want hij schilderde nooit een stilleven, 
zoals die schilders uit Parijs 
Hij schilderde zulke vreemde kleuren, 
schreef daaronder : een genie 
maar men zag daar dit gebeuren 
meer als bezigheidstherapie 

Want in het dorp moet je gewoon zijn, of een ieder kijkt je na 
want als je beetje ongewoon bent, zegt men: "ach gut, een kunstenaar" 

Toen hij later naar de stad ging, 
vond men hem daar onwijs 
wat ie deed was grote klasse, 
heel wat anders dan in Parijs 
hij schilderde zulke te maffe kleuren, 
gewoon een kleurensymphonie 
hij was een schilder van allure 
in een woord: een genie 

Want in de stad daar mag je vreemd zijn, en eenieder kijkt je na 
want als je beetje ongewoon bent zegt men: "kijk, een kunstenaar " 

Dus zo leefde hij zijn leven 
en deed soms een beetje raar 
want wat hij deed of wat hij niet deed, 
hij was toch een kunstenaar 
hij kon doen wat hij maar wilde, 
zelfs een heel obsceen gebaar 
want men dacht in alle kringen "Dat heurt bij een kunstenaar " 
want men dacht in alle kringen "Dat heurt bij een kunstenaar "


(c) Tekst & muziek: Leon Lutterman