ik heb het lang gekend
dat alles lief en mooi verliep
dat was ik zo gewend
iedereen zei een zondagskind
wat ze ook doet het gaat d'r goed en voor de wind
het lot gaf geen waarschuwing vooraf
zonder pardon of weerbericht
keerde de wind en sloeg me in mijn gezicht

soms heb je lange tijden tegenwind
tegenwind
schouders gebogen tranende ogen
en wat je ook verzint
tegenwind
die koud is en die je bezeert
maar toch moet je doorgaan
blijven lopen blijven hopen
dat de wind weer keert

ik heb alleen gestaan
het leek of leven niet meer mocht
alles vergeefs gedaan
overal striemen,tranen,pijn
overal was ik roepende in de woestijn
het lot gaf geen wenk of knipoog vooraf
laat op een avond onverwacht
keerde de wind de stilte aaide me zacht

soms heb je lange tijden tegenwind
tegenwind
schouders gebogen tranende ogen
en wat je ook verzint
tegenwind
die koud is en die je bezeert
maar toch moet je doorgaan
blijven lopen blijven hopen
dat de wind weer keert
toch moet je doorgaan
blijven lopen blijven hopen 
dat de wind weer keert