'k heb er weer zo diep van liggen dromen
van een laan die leidde naar omhoog
en ik liep langs eeuwenoude bomen
hoger naar de hemelboog
en ik snelde voort en voort
of ik eigenlijk niets woog
door een wagenwijde poort
wat ik zag was wit en hoog

hier was mijn huis
waar de dag opnieuw begon
door alle ramen scheen de zon
scheen de zon
door alle duizend ramen scheen de zon

het was een huis met eindeloze zalen
maar mijn voeten waren vlug en licht
op de muren zag ik jouw verhalen
in de spiegels jouw gezicht
en de dag werd langzaam nacht
en je lag nu dicht bij mij
en je ogen waren zacht
waar ik woonde woonde jij

hier was mijn huis
nieuwe liefde nieuw bestaan
door alle ramen scheen de maan
scheen de maan
door alle duizend ramen scheen de maan

o ik droomde het vaak en diep
soms vergeet ik hoe het ging
of ik wakker was of sliep
of is het een herinnering
uit een leven ver hiervoor

hier was mijn huis
waar de dag opnieuw begon
door alle ramen scheen de zon
scheen de zon
door alle duizend ramen scheen de zon
hier was mijn huis
waar de dag opnieuw begon
door alle ramen scheen de zon
scheen de zon
door alle duizend ramen scheen de zon