Nog even naar de kroeg rond middernacht
wat drinken en misschien een hapje eten
Een praatje, waar ie niks meer van verwacht
Dan iemand even heel dichtbij te weten

De vaste klanten mompelen een groet
Het weer komt nogal zorgelijk ter sprake
Een oude man wordt tijdelijk niet goed
En beent naar het toilet toe om te braken 

Een pilsje zonder dat ie er om vraagt
De jukebox kreunt z’n grijsgedraaide platen
En bij die ene schiet ie toch weer vol
Gelukkig heeft geen mens het in de gaten

een meisje lacht hem toe van tijd tot tijd
Alsof ze hem al langer heeft gemogen
En elke keer voelt ie zich weer gevleid
Al reikt haar glimlach nooit tot aan haar ogen

De laatste ronde als Het Laatst Gericht
En dan klinkt het signaal: De bar gaat sluiten
Hij voelt zich naakt staan in het witte licht
En haast zich naar het veilig donker buiten

Maar als ie door de nacht naar huis toe gaat
Zijn hoofd op hol, zijn benen nog in orde
En spiegelend voor een etalage staat
Denkt ie: Mijn God, dat ben ik nou geworden