De vlam slaat in de pan om de allerkleinste dingen
Ruzie breekt om niets door de lieve vrede heen
De deur slaat als een uitroepteken achter al haar zinnen
Haar woorden zijn verwijtend, verwoestend en gemeen

Dus daag'lijks raapt hij scherven zelfrespect weer van de vloer
Met hoop lijmt hij die stukken min of meer weer aan elkaar
'Tuurlijk moet 'ie weg, 'tuurlijk is dit zo geen leven
Maar God, wat houdt 'ie voorbij de wereld, als ze zo is, veel van haar

Schat ik wil je, precies zoals je bent
Teveel, teveel van alles
Maar altijd op 't juiste
Altijd op 't juiste moment

Haar hoogte geeft een uitzicht dat geen vrouw 'm ooit liet zien
De val, die altijd volgt, is angstaanjagend
De bochten die ze maakt, zorgt dat 't duizelt in z'n hoofd
De stilte voor haar storm is zaligmakend

Maar schat ik wil je, precies zoals je bent
Teveel, teveel van alles
Maar altijd op 't juiste
Altijd op 't juiste moment

Ze bewaart niets voor morgen, houdt niet in door gister
Niets houdt zij achter in haar hart
Met de kracht van haar haat geeft z'ook haar liefde
Volbloedig, volledig, totaal

Haar achtbaan kent geen nooduitgang en moet de volle rit
Begint 't weer van voorafaan, zorgt 'ie dat 'ie er weer zit
Beide handen aan z'n wagentje, z'n haren in de wind
Suist 'ie met haar mee, zo gelukkig als een kind

Schat ik wil je, precies zoals je bent
Teveel, teveel van alles
Maar altijd op 't juiste moment
Schat ik wil je, precies zoals je bent
Teveel, teveel van alles
Maar altijd op 't juiste
Altijd op 't juiste
Schat ik wil je, precies zoals je bent
Teveel, teveel, teveel van alles
Maar altijd op 't juiste
Altijd op 't juiste moment