De grond is nat, het is weer koud geweest 
het ijs druipt zachtjes van de daken 
de zotten en de zangers vieren feest 
en pogen somber lol te maken. 

En aan de toog in vol ornaat 
hangt weer een vieze vent die staat 
te dromen, 
van wat gaat komen.

Het duister klimt de koude muur omhoog 
bedreigt de warme gloed der kaarsen. 
Het witte licht der lampen is gedoofd 
de nacht bezat zich aan de glazen.

En in de hoek een ledikant 
waarop een donker meisje hangt 
te gapen, 
en denkt aan slapen.

De stemming stijgt, de sfeer wordt langzaam heet 
de koude straten zijn verlaten. 
Maar hier is 't warm, de lijven zijn bezweet 
het bier stroomt schuimend uit de vaten.

En rond een tafel aan de muur, 
zit stil een man of vier vol vuur 
verdoken,
hasjiesj te roken. 

Het wordt nu laat, de nacht is haast voorbij 
de brave burgers gaan ontwaken. 
Het feest is uit en 't is ook stilaan tijd 
om er een einde aan te maken. 

En Jantje die al nuchter is 
brengt ieder die nog dronken is 
heel even,
weer tot leven. 

't Is nu gedaan, de dageraad breekt aan 
een deur gaat krakend open. 
Het woest, langharig en het werkschuw tuig 
komt weer de wereld in gekropen. 

En in de kille ochtendlucht 
is er nog net een stille zucht 
te horen, 
gaat dan verloren.