Met afgehouwen handen
M'n voeten gebonden en bloot
Met een hart van steen, een mank linkerbeen
M'n hersens als gloeiend lood
M'n ogen vastgesloten
Vernederd, ontmand en verkracht
Zo gleed ik langzaam dieper in
Een nare droom vannacht

Ik kon je geen afscheid wuiven
Geen stamp geven onder je kont
Je niet meer beminnen als ik dat zou willen
Geen woord van pijn uit m'n mond
Kon ik je laten horen
Ik zie jullie nooit meer weer
Maar wie lef genoeg heeft volgt me
Naar het Maggiore Meer

Naar de Castelli di Cannero
Lago Maggiore
Ik wil dat er na mijn dood gezongen wordt
Maak het feest niet te lang, niet te kort

Er zijn van die feesten in de Castelli
Die je voor onmogelijk houdt
Met geesten en spoken, canneloni met look in 
In één minuut word je honderd jaar oud
Want er wordt niet begraven, er wordt niet verast
Een leek zegt 'het is er niet pluis'
Maar in de Castelli voelde ik
Mij zeer bijzonder thuis

In de Castelli di Cannero
Lago Maggiore
Ik wil dat er na mijn dood gezongen wordt
Maak het feest niet te lang, niet te kort

(c) Kris De Bruyne