Boeren burgers buitenlui 
A aanhoort dit schokverhaal
Dit is het lied van een arme man 
Ja u kent hem allemaal
Hij die nimmer uit de band sprong 
Zinneloos en burgerbraaf
Heeft nu een piercing door zijn eikel 
En geen ringetje maar een staaf
Het was een dag in zeg maar mei 
Voor het rijmende gemak
Dat hij blind van razernij 
Een staaf dwars door zijn eikel stak
Heel het dorp ze spraken schande 
Van de staaf van arme man
Als een onderarm zo dik 
En zeker een halve meter lang

Heb meelij met de arme man
De sul doet toch wat ie kan
Hij kan niet meer wat moet ie dan
Niks zo zwaar als houden van

En denk nu niet wat al te licht 
Over de piercing van de man
Hij rijdt nu op een damesfiets 
Daar hij anders niet op 't zadel kan
Voorts is het bij de slager een onsmakelijk gezicht
Met z'n penis op de toonbank 
Want z'n gulp kan niet meer dicht
Als het regent zie je hem niet langer 
Lopend over straat
Veel te bang dat door het water 
Heel de staaf aan 't roesten slaat
Hij slikt zich suf aan anabolen 
Loopt zelfs bij de psychloog
Maar wat hij ook probeert 
Hij krijgt de kilo's niet omhoog

Arme man hij nam de piercing 
Uit liefde voor z'n vrouw
Die na het droge op en neer 
Een keer iets anders voelen wou
Edoch z'n vrouw is ontevree 
Als zij de liefde nu bedrijft
Daar de piercing van de man 
Steeds op haar bekken steken blijft
Nu zit ie alle dagen binnen 
Met die piercing op zijn schoot
Wat als kleinigheid bedoelt was 
Bleek een tikkeltje te groot
Een keer met de mode mee 
En eeuwig zit ie thuis
Doodmoe en uitgemergeld 
Door het dragen van zijn kruis