De grammofoon is toch de clou van de moderne tijd
Het grootste wonder van de eeuw bij duizenden verspreid
Te midden van de oceaan, de steppe of de hei  
Verveling van de eenzaamheid gaat door zo’n ding voorbij
Wanneer opeens de grammofoon iets voor ons zingt of springt
Is ’t alsof de hemel opengaat en ’t englenkoor daar klinkt
Het zinnebeeld der grammofoon dat overal op staat
Is een engel met een veer al schrijvend op een plaat

Een beeldhouwwerk of een gedicht kan eeuwenlang bestaan
De mooiste menselijke stem moet met den mens vergaan
Maar sinds de grammofoon er is hoort men nog eeuwen lang
Hoe Willem Royaards voordraagt en Ria’s wulps gezang
’t Is jammer dat de grammofoon niet eer werd uitgedacht
Dan waar Diogones zijn stem bewaard voor het nageslacht
 Hoe hij aan Alexander zei: “Ik heb geen tong genoeg”
En hoe de vrouw van Potifar om Jozefs mantel vroeg

Wanneer een oude boemelaar van jicht niet lopen kan
Dan schaft hij zich een grammofoon met leuke platen an
Terwijl het instrument dan speelt, vergeet hij jicht en pijn
Dan denkt hij weer in het paradijs der boemelaars te zijn
Wanneer een wijze schoonmama haar schoonzoon niet verdraagt
Omdat die akelige vent haar lieve dochter plaagt
Dan stuurt ze hem een grammofoon waarbij een mooie plaat
Waar duidelijk en zonder golf haar boze stem op staat