De dichter in zijn huisje
Natuurlijk bij de zee
Hij spaarde mooie woorden
Die hij in een doosje deed

Het doosje raakte vol
De dichter raakte leeg
Hij deed het doosje open
De dichter voortaan zweeg

De woorden kregen vleugels
En vlogen er vandoor 
Ze vlogen in een mooie V
Op zoek naar een gehoor

In de takken van een treurwilg
Of in een veld vol graan
Kun je als je stil bent
De woorden soms verstaan