Je geeft om jezelf en je geeft om een ander
Je gelooft in het geluk en je gelooft in elkander
Jouw liefde is dan zo normaal en je blijft over idealen dromen
Je voelt jezelf al straf maar zo breekbaar als dit je wordt ontnomen

Ik wil me niet laten kennen
Ik wil me niet laten gaan
Al zal ik er nooit aan wennen
Toch mag ik niet stil blijven staan
Want het leven, dat gaat verder 
Al zal de toekomst nooit als vroeger zijn
Ik wil me niet laten kennen
Ook al heb ik zoveel pijn

Geluk is soms zo gewoon, geluk lijkt soms vanzelfsprekend
Je denkt, het gaat toch goed
Je hebt de toekomst al wat geregeld
De liefde is wederzijds
En je denkt, laat het leven nu maar komen
Met z’n tweeën kun je alles aan
Maar ’t is hard als er één wordt weggenomen

Ik wil me niet laten kennen
Ik wil me niet laten gaan
Al zal ik er nooit aan wennen
Toch mag ik niet stil blijven staan

Ervaring en begrip gaan zover uit elkaar
Het verstand zegt wat anders dan je voelt
Het aanvaarden doet zo’n pijn
Maar je weet dat ik verder ga
Zo was onze toekomst toch bedoeld

Ik wil me niet laten kennen
Ik wil me niet laten gaan
Al zal ik er nooit aan wennen
Toch mag ik niet stil blijven staan
Want het leven, dat gaat verder 
Al zal de toekomst nooit als vroeger zijn 
Ik wil me niet laten kennen
Ook al heb ik zoveel pijn
Zoveel pijn