Bij Passendale in volle strijd
Net voor een bom de aarde splijt
Zit een soldaat die zachtjes schreit
In 't groene gras

Niet bang zijn fluit een vogel stil
Niet bang zijn ruist het struikgewas
Niet bang zijn fluistert zacht
Het gras

Aan de oever van de IJzer zit hij,
Dromend van de zee

Hij sluit zijn ogen, ziet het strand
Kastelen bouwen in het zand
Een kind is hij en bruinverbrand
Alsof het gisteren was
Zijn moeder lacht, ze pakt zijn hand

Aan de oever van de IJzer zit hij,
Dromend van de zee
Dromend van de zee
Dromend van de zee

Aan de oever van de IJzer zit hij,
Dromend van de zee

Een krekel zingt, het licht verbleekt
Net voor de nacht zijn ogen breekt